پرواز جاه طلبانه قطر با بالهای شکننده

قطر یک دولت کوچک منطقه ای می باشد که همواره اشتهایی سیری ناپذیر برای قدرتمند شدن داشته و همین اشتهاست که مقامات این کشور کوچک عربی را به فکر ایفای نقشهایی انداخته است که بسیار بزرگتر از قد و اندازه این کشور 11 هزار کیلومترمربعی است و از طرفی آمریکا و غربی ها را به فکر استفاده ابزاری از این کشور قدرت طلب برای اجرای خواسته های استعمارگری خود در منطقه انداخته است.

حکومت پادشاهی در قطر که از 16 سال قبل و پس از کودتای شاه فعلی آن، بیش از پیش درخدمت سیاستهای غرب درآمده نخستین کشوری بود که رایزنی بازرگانی رژیم صهیونیستی را در دوحه افتتاح کرد و پایگاه هوایی"العدید" را هم در اختیار پنتاگون قرار داد.

شیخ حمد بن خلیفه آل ثانی در حالی در سال 1995 میلادی با کودتا علیه پدر خود، قدرت را در دست گرفت که از حمایت غرب برخوردار بود و تحصیل در یک آکادمی نظامی در انگلیس او را فردی غربگرا بارآور بوده بود.

تاریخ نشان داده که آمریکا به عنوان یک قدرت استعمارگر همواره با کشورهایی که حاکمیت موروثی و استبدادی دارند راحت تر می تواند وارد معامله شود و در مقابل به اصطلاح حمایت خود از قدرت آنها امتیازات هنگفتی را از آنها می گیرد. یکی از این کشورها قطر است که در حال حاضر به علت ولع شدیدی که به قدرت طلبی دارد به ابزار سیاست های آمریکا در خاورمیانه به ویژه در جریان انقلابهای عربی تبدیل شده است.

قطر در جریان انقلابهای عربی ولع بسیاری برای دخالت در امور دیگر کشورهای انقلابی داشته و با توجه به منابع سرشار نفتی و رفاه خوبی که دارد خود را از امواج انقلابهای عربی دور دانسته است. مجموعه امکانات مادی ناشی از فروش نفت و گاز و بهره گیری از غول رسانه ای الجزیره و مناسبات گسترده ای که با غرب دارد امکان بلندپروازی و جاه طلبی زیادی را برای این کشور فراهم ساخته است.

دخالت های مقامات دوحه در دولت جدید تونس و حضور آنها در حمله ناتو به لیبی و دخالت در امور داخلی مصر در جریان انقلابهای عربی خشم انقلابیون در این کشورها را برانگیخته و البته موجبات رضایت مندی اربابان غربی این کشور کوچک عرب و بویژه آمریکا را فراهم کرده است.

میانجیگری همواره ابزار و بهانه ای بوده که قطر بر اساس آن زمینه مداخله گسترده تر خود در امور دیگر کشورها و زمینه سازی برای نیل به اهداف اربابان غربی خود در منطقه را فراهم کرده که از جمله آنها می توان به دخالت قطر در یمن از طریق شورای همکاری خلیج فارس اشاره کرد که باعث شد برخلاف خواست مردم انقلابی این کشور، مصونیت قضایی به علی عبدالله صالح دیکتاتور این کشور داده شود.

اما قطر که این روزها قصد پرواز به آسمان آرزوهای خود با کمک بالهای آمریکایی غربی را دارد باید بداند که این پرواز عاقبت خوشی نداشته و دوستی با این استعمارگران که تنها به برآورده کردن اهداف شخصی خود می اندیشند عاقبت خوشی ندارد. قطر با دنبال کردن سیاست های این چنینی تنها خشم و نفرت بیشتر ملتهای مسلمان را برای خود خواهد خرید.

نماینده لیبی در سازمان ملل متحد نیز درباره جاه طلبی های حاکمان قطر اظهار داشته بود که قذافی دچار جنون قدرت بود و قطر هم اکنون در مسیر قذافی حرکت می کند.

پایگاه النخیل در این راستا چندی پیش در مقاله ای با اشاره به تلاشهای قطر برای بزرگ جلوه دادن خود در عرصه بین المللی آورده است: قطر در واقع شبیه شخص لاغری است که سعی دارد با پوشاندن یک پالتوی بزرگ خود را عریض و بزرگ نشان دهد.

این پایگاه همچنین نوشت: قطر میزبان پایگاه نظامی آمریکاست که از طریق آن به هر کشوری که تصمیم بگیرد حمله می کند اما عاملی برای حمایت از رژیم قطر و اطمینان بخشی و آرامش آنهاست. می توان گفت که قطر بر سه اصل گاز، شبکه الجزیره و پایگاه نظامی آمریکا استوار است که با این سه فاکتور می خواهد کشوری بزرگ شود.

النخیل همچنین می نویسد: قطر دم از دموکراسی و حقوق بشر می زند اما رفتاری که با سوریه دارد کاملا متفاوت با سیاست این کشور در قبال بحرین است.

دخالت های همسو با سیاستهای غرب در سوریه نیز مزدوری و سرسپردگی بیشتر قطر را به آمریکا و اربابان غربی اش نشان می دهد. القدس العربی چندی پیش از آغاز نشستهای مخالفان سوری در قطر به ریاست برهان غلیون خبر داد. این در حالی است که ارباب آمریکایی دوحه نیز به نوشته تایمز در حال آماده کردن طرحهای اظطراری و فوق العاده است تا بتواند مخالفان سوری موسوم به ارتش آزاد سوریه را با ارسال سلاح حمایت کند.

فرانک لامپ از روزنامه نگاران و کارشناسان سیاسی در آمریکا نیز نقش قطر در بازیهای سیاسی منطقه و بخصوص ماجرای سوریه و لیبی را مشکوک و ناشی از قدرت طلبی و زیاده خواهی این جزیره کوچک حاشیه جنوب خلیج فارس ذکر کرد.

وی همچنین تصریح کرد که قطر به دنبال ایفای نقشی بیش از حد و اندازه خود در منطقه است و برای گسترش سیطره خود از حمایت آمریکا برخوردار است.

در پایان باید گفت قطر از سرنوشت دیکتاتورها و نوکران آمریکایی جهان عرب درس نگرفته و پا جای پای آنها گذاشته و می خواهد از قدرت شکننده اربابان غربی خود بویژه آمریکا نردبانی برای صعود خود بسازد غافل از اینکه این نردبان آرزوها به زودی خواهد شکست و این کشور کوچک عربی را به قعر نابودی خواهد کشاند.